Tu, na mym zdjęciu – w roku 1974, tuż po przeprowadzce z ul. Koziej (formalnie: Krakowskiego Przedmieścia) na ul. Mokotowską. Warszawa, miasto złożone… I dla…
Zobacz więcej Zbigniew Makowski (1930-2019)
„My z ZMP…”
Choinka – oczywiście nie z okazji (tak zwanego, pamiętamy) „bożego narodzenia” – a Nowego Roku, to jasne. Dlatego też ta choinka walczy o pokój na…
Zobacz więcej „My z ZMP…”
Osiejewscy
Czytam wiele materiałów historiozoficznych i pamiętnikarskich z tego okresu czasu. Przeważnie piszą o tym ludzie, którzy tego nie przeżyli osobiście i stąd wiele fantasmagorii. Zdziwienie…
Zobacz więcej Osiejewscy
Ludzie nieznani
Są takie zdjęcia w archiwach rodzinnych, o których nie wiemy nic, wiele przykładów. Nie tylko z bardzo odległej przeszłości, niekiedy (prawie) nam współczesne. Oto jedno…
Zobacz więcej Ludzie nieznani
Leonard Zawisławski (1890-1967) i Leonard Zawisławski (…-1973)
Jest w tej rodzinie dwóch Leonardów. W książce napisałem tak: Dziadek Wacław czyli właśnie Zawisławski¹ też miał chyba bogaty życiorys. Z pierwszą, jedyną formalną żoną…
Zobacz więcej Leonard Zawisławski (1890-1967) i Leonard Zawisławski (…-1973)
Warszawa Wschodnia (1961)
Oto, ja: jadę do sanatorium. Bardzo byłem niezadowolony. Ale dziś nie o tym. Otóż pamięć podpowiadała mi, że jechałem z dworca Warszawa Wschodnia. Zdjęcie mego…
Zobacz więcej Warszawa Wschodnia (1961)
Zdjęcia, których nie ma
Mam tylko dwa zdjęcia z czasu okupacji – na jednym jest Barbara; oba dość banalne. Jedno z nich mogła ona robić: są inni, poza nią,…
Zobacz więcej Zdjęcia, których nie ma
Rocznica śmierci (1945)
Wacława Zawisławskiego, naszego wspólnego dziadka. To też zdjęcia z archiwum Krystyny Gaëtan-Gilewskiej; zaś wpis mej ciotki Hanki, już wtedy Gilewskiej – w kalendarzu, z datą…
Zobacz więcej Rocznica śmierci (1945)
Dedykacje (1942, 1946,1953)
Dwie fotografie: Wacław Zawisławski, jego córka, już wtedy sierota Barbara, jeszcze wtedy Zawisławska – oraz jeden rysunek z dedykacją: pierwszego męża Zbigniewa Makowskiego (przedstawiający oczywiście…
Zobacz więcej Dedykacje (1942, 1946,1953)
Walka z analfabetyzmem…
…czyli tzw. Dni Oświaty, Książki i Prasy. Ciekawe, choć marginalne wspomnienia – ja ze Zbigniewem. Mnóstwo sławnych ludzi, wszyscy (tak mi się wydawało) to jego…
Zobacz więcej Walka z analfabetyzmem…
Dwie kartki z życzeniami
Od Wacława Zawisławskiego do córki Hanki, wtedy już Gilewskiej. Jedna z kartek – ta późniejsza, wielkanocna, z kwietnia 1944 – informuje o zaginięciu Ryśka (XI…
Zobacz więcej Dwie kartki z życzeniami
Z archiwum Zbigniewa: nowe skany
To tylko informacja: skanuję spore, jak na czasy, z których pochodzi – oraz jak na losy, jakie przeszło (głównie zbyt liczne przeprowadzki) – archiwum, które…
Zobacz więcej Z archiwum Zbigniewa: nowe skany
Czyste?
Przyjmijmy, że opis z tyłu zdjęcia mówi nam, co chcemy usłyszeć: że to nazwa ulicy. Możliwe: na tyłach zdjęć też niekiedy zapisujemy miejsce, czasem datę;…
Zobacz więcej Czyste?
Mundury: wyobrażony i realny
Niekiedy mam tylko datę, nawet dzień. To 13 czerwca 1919, to dwa tygodnie przed zawarciem Traktatu wersalskiego (28 VI). Czyli: jeszcze wojna, szczególnie w Polsce.
Zobacz więcej Mundury: wyobrażony i realny
Chłopcy w sukienkach
Mały Rysiek (1926-1944) i jego mama, moja babcia Wiktoria. A zdjęcie? Banalne, typowe. Fotograf to Karol Buchcar, zaś wiek małego Rysia pozwala dość precyzyjnie datować…
Zobacz więcej Chłopcy w sukienkach
Klasa „z buźką” (1933?)
Najłatwiej datować papier fotograficzny. Tzw. buźka to logo Fabryki Płyt i Papierów Fotograficznych „Alfa” w Bydgoszczy. Papierów z tego zakładu używano co najmniej¹ od 1932 roku…
Zobacz więcej Klasa „z buźką” (1933?)
Fotograf z WSM?
Czy to jest autor „moich” zdjęć? W Polsce, na zlecenie Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, dokumentację warunków w jakich żyli kandydaci do mieszkań spółdzielczych, wykonał Aleksander Minorski…
Zobacz więcej Fotograf z WSM?
Przedszkole (1957?)
Oto ja, idę do przedszkola, ul. St. Wyspiańskiego. Zdjęcia niewiele dodają do opowieści, ale mogą zainteresować kogoś, dziejami Żoliborza pochłoniętego. Jest rok… Raczej 1957, może…
Zobacz więcej Przedszkole (1957?)
Linearne wersje prawdy.
To zajmujące, jak narzędzie (tak, fizyczne: ołówek czy maszyna do pisania; lecz i edytor tekstu…), jakiego używamy do zapisywania myśli – wpływa na ich kształt¹.…
Zobacz więcej Linearne wersje prawdy.
Weterani?
Czy aby? Dziadek był weteranem. Barbara wspomina: chodził na zebrania. …dziadek – Wacław Zawisławski – poza tym, że był murarzem, weteranem wojennym… (…) Poza tym…
Zobacz więcej Weterani?
Pan profesor i statystyka.
Niekiedy tłumaczenie jest tak głupie, jak wina. Pan profesor Andrzej Żbikowski powiedział bzdurę. A teraz się tłumaczy. W rozmowie z Jarosławem Gugałą w programie Polsatu…
Zobacz więcej Pan profesor i statystyka.
Stanisław, masarz z Woli
Miałem tylko to zdjęcie „ślubne” i kilka słów relacji Barbary, już w XXI wieku spisanych, na odwrocie. To ślub „wujka Stacha”, brata mej babci Wiktorii,…
Zobacz więcej Stanisław, masarz z Woli
„Sprawiedliwy…”? Może. Albo i nie.
Rysiek z kolegami nad Wisłą. Lekceważyłem te zdjęcia, zdawały mi się „niepoważne”: tu wojna, okupacja – a oni wesoło pływają pychówkami. Wakacje prawie. Powinienem ujednolicić…
Zobacz więcej „Sprawiedliwy…”? Może. Albo i nie.
Cytuję i polecam…
Bardzo interesujące uwagi Pawła Jędrzejewskiego ((Forum Żydów Polskich) o antyizraelskości lewicy, polecam. A też dlatego, że bliskie są temu, o czym wspominałem nieco w rozdziale…
Zobacz więcej Cytuję i polecam…
„Zimy stulecia”
Pojawiła się już „Zima stulecia” Grzegorza Sieczkowskiego, wyd. przez The Facto (2017). No to może te fragmenty, które również tam, w wersji z mojej: „Państwo…
Zobacz więcej „Zimy stulecia”
Barbara Zawisławska (1929-2017)
Barbara, 1mo voto Makowska, 2ndo voto Gonczarska, urodzona w Warszawie, 25 lipca 1929; zmarła 4 grudnia, w domu opieki w Serocku: ona, warszawianka od pokoleń.…
Zobacz więcej Barbara Zawisławska (1929-2017)
Historia rzeczy
…albo Przedmiotów – interesujący aspekt analizy zdjęć rodzinnych, choć to ocean. Mam kilka zdjęć, połowa 1953 roku. Zwraca uwagę wózek, jak ze scen wypędzania Niemców…
Zobacz więcej Historia rzeczy
„Selmanowicz”
Najsmutniejsza część książki. Mam jeszcze spisane świadectwa dwóch więźniarek¹. Które oczywiście mogły poświadczyć to, w co same uwierzyły: każdy pisze o sobie. Te świadectwa zresztą…
Zobacz więcej „Selmanowicz”
Komunia kolegi (1962?)
Już było, wielokrotnie, ale nigdy jakoś niezebrane. A zachęciła, skłoniła mnie – rozmowa Emilii Padoł z Mikołajem Grynbergiem, też nieco cytowanym w „Państwie Nikt…”. Jeśli…
Zobacz więcej Komunia kolegi (1962?)
Ankieta personalna
…z I poł. lat 50. Pusta, znaleziona wraz z papierami Barbary i Zbigniewa – również z wersjami ich życiorysów: w ankiecie jasno napisano, że należy…
Zobacz więcej Ankieta personalna